فریاد معلمان! زیاد هستیم، زیادی نیستیم/ پای لنگ وزارت آموزش و پرورش برای شکست سنت‌های نامرسوم آموزشی

به گزارش نیلکوه به نقل از عصر همدان؛ در آستانه دوازدهم اردیبهشت ماه هستیم و روز معلم و چرا چنین روزی را به نام روز معلم می شناسند؟

از دوران کودکی به ما آموخته اند که قدردان معلمان خود باشیم، در جایگاه و شأنیت معلم همان بس که امام خمینی(ره) معلمی را شغل انبیاء دانستند چرا که تربیت کنندگان بشریت محسوب می شوند.

شهید مطهری؛ اسوه و معلم اخلاق، منطق و استدلال برای تمام دوران ها

در جمهوری اسلامی ایران است که سالروز شهادت این استاد را روز معلم نامگذاری کرده اند، بی تردید شهید مطهری را به عنوان اسوه و معلم اخلاق، دین و منطق و استدلال برای نسل خود و نسل های آینده می شناسند، استاد شهیدی که آثار و کتاب های متعددی با قلم شیوای خود برای دوران های مختلف تألیف کرد تا با استدلال های استوارش که بر گرفته از قرآن و احادیث بود پاسخگوی شبهات در تمامی زمینه های دینی باشد.

امام خمینی(ره) درباره جایگاه شهید مطهری فرمودند که: خدمتی که مرحوم مطهری به نسل جوان و دیگران کرده است، کم کسی کرده است. آثاری که از او هست، بی استثنا، همه آثارش خوب است و من کس دیگری را سراغ ندارم که بتوانم بگویم: «بی استثنا آثارش خوب است.»

مهجوریت آثار شهید مطهری

اینکه چرا آثار شهید مطهری هنوز برای همگان حتی خود معلمان ناشناخته مانده است را در گزارشی دیگر و مفصل تر برای خوانندگان عصر همدان بازگو می کنیم.

و اما می رسیم به معلمان و مشکلات بسیار بر سر راه آنان، هر زمان قلم به دست می شویم تا از مشکلات ریز و درشت معلمان بگوییم برگه های کاغذ به انتها می رسد و مشکلات معلمان نه و هر زمان قرار بر آن شد تا مشکلی از معلمان حل شود برخی از مسئولان تنها گفتند که تعداد معلمان بسیار است و مشکلاتشان به این زودی ها حل نشدنی!

رشد و تقویت بنیه علمی کشور در گرو رشد آموزش و پرورش

در عمده خانواده های ایرانی حداقل یک دانش آموز تحصیل می کند و به نسبت نیز تعداد معلمان در سطح کشور هم بالاست، در اصل آموزش و پرورش زیرساخت علمی و آموزشی یک کشور محسوب می شود و اگر این زیرساخت ها و بنیه های علمی و آموزشی در یک کشور به طور اصولی رشد یابد، توسعه عمومی و در نهایت تقویت بنیه علمی کشور را به دنبال خود دارد.

اینجاست که اگر فکر و ذهن معلمان را از مشکلات حداقلی برطرف کنند آنان با خیال آسوده تری به امر تدریس برای تربیت نسلی کوشا، پویا و فعال با تفکری اسلامی و انقلابی روی می آورند.

در گفت و گوهای متعددی که با تعدادی از معلمان در تعدادی از شهرستان های استان همدان از سوی مجموعه خبری عصر همدان انجام شده؛ آنان یکی یکی مشکلات پیش روی خود را مطرح کردند و با توجه به شرایط موجود خواستند نامشان عنوان نشود. به رسم امانت نامشان در این رسانه محفوظ می ماند.

فریاد معلمان! زیاد هستیم، زیادی نیستیم

حرف اول و آخر معلمان این است؛ که “مسئولان می گویند مشکلات ریز و درشت معلمان را خوب می دانند اما تعدادشان بسیار است و بنابراین مشکلاتشان هم به تبع حل نشدنی تر”

چرا نباید ساختاری برای حل مشکلات پیش روی این قشر از جامعه که تربیت نسل های آینده را بر دوش دارند به بهانه زیاد بودنشان برطرف کنند؟! معلمان می گویند ما زیاد هستیم، اما زیادی نیستیم.

حقوق پایین معلمان مدرس در روستاها زندگیشان را تأمین نمی کند

خانم ز.سوری یکی از معلمان فعال در استان همدان است، او در گفت و گو با خبرنگار عصر همدان درخصوص معلمانی که به روستاها برای امر تدریس هر روز رفت و آمد می کنند، گفت: بسیاری از معلمان وسیله ای برای ایاب و ذهاب به روستا مبلغی از حقوق نه چندان خود را صرف کرایه ماشین می کنند، اگر هم که حق التدریسی باشند از حداقل حقوق هم برخوردار نیستند و تنها یعنی یک میلیون و ۱۰۰ و نهایت یک میلیون ۲۰۰ هزار تومان در ماه دریافت می کنند.

وی عنوان کرد: در سازماندهی معلم ها گاهی عدالت رعایت نمی شود و برخی مدیران که مشخص نیست بر سر مسائل حزبی و سیاسی چگونه انتخاب شده اند هر معلمی را که تمایل به او دارند به طور سلیقه ای و شاید هم سیاسی انتخاب می کنند و از آن طرف ساعات کاری برخی دیگر از معلمان پر یا منظم پر نشود.

واقعیت تلخ نفوذ لابیگری در آموزش و پرورش

این معلم همدانی با بیان اینکه نباید اجازه بدهند سیاسی بازی، لابیگری و نگاه بالا به پایین در بین آموزش و پرورش نفوذ کند، شکل بگیرد و رشد یابد، افزود: با این حال متأسفانه شاهد هستیم که معلمی با ۲۰ سال سابقه و امتیازات بالا در روستا تدریس می کند و به یک معلم با سابقه بسیار پایین تر و نداشتن امتیاز خاص تدریس در شهر را بخشیده اند، چرا که سفارش شده است!

سوری افزود: این روزها هم با توجه به شیوع کرونا به مشکلات معلمانی که در روستاها تدریس می کنند هم توجهی نمی شود، زیرساخت های سامانه شاد که برای آموزش مجازی در نظر گرفته شده، برای عمده روستاها مناسب نیست، تعداد قابل توجهی از دانش آموزان هم نه گوشی هوشمند دارند و نه پولی که گوشی تهیه کنند چه رسد به آن که هزینه ای برای خرید و شارژ اینترنت خود کنار بگذارند.

فشار بر معلمان در روزگار کرونایی بالاست
وی تصریح کرد: بسیاری از والدین دانش آموزان در سطح روستاها کم سواد هستند و از نظر کار با گوشی های هوشمند نمی توانند فرزندان خود را در این زمینه یاری کنند و در نهایت زمینه برای استفاده نادرست از گوشی های هوشمند در دست دانش آموزان فراهم می شود و کار ما معلمان چند برابر، چرا که این روزها از ما می خواهند هر طور شده دانش آموزان را به شبکه شاد وصل کنیم!

معلمان حق التدریسی، حقی برای اعتراض ندارند!
آقای ف.رستمی از دیگر معلمان فعال در استان همدان نیز در گفت و گو با خبرنگار عصر همدان، عنوان کرد: معلمان حق التدریس حقوق بسیار پایین دارند و هنوز بلاتکلیف هستند، آنان حتی در سه ماه تابستان نه بیمه دارند و نه آن حقوق حداقلی را دریافت می کنند.

وی در ادامه اظهار کرد: در عمده شهرهای کشور یک نظام خدمات دهی مناسب برای معلمان وجود ندارد، نهایت آنان از یک درمانگاه و یا گاهی خانه معلمی با حداقل امکانات و حداقل تخفیف ها بهره مند می شوند.

عدم وجود نظام هماهنگ پرداخت کشوری عادلانه برای حقوق معلمان
خانم ر.رحیمی دیگر معلم همدانی در گفت و گو با خبرنگار عصر همدان، گفت: سیستم عادلانه ای برای پرداخت حقوق به معلمان متناسب با میزان کار آن ها در کشور وجود ندارد و ما معلمان از یک نظام هماهنگ پرداخت کشوری عادلانه بهره ای نداریم.

وی افزود: نمی دانم چه جریانی است که نمی گذارد در سیستم آموزش و پرورش آن تحولی که باید روی دهد، با این حال اگر می خواهیم معلمان با روحیه ای بالا و حفظ شأن و جایگاهشان به امر تدریس مشغول باشند و دغدغه هایی برایشان به وجود نیاورند، ضروری است تا برنامه ای جامع و اصولی برای تغییر اساسی در سیستم آموزش و پرورش شکل گیرد.

به گزارش عصر همدان، برخی معلمان معتقد هستند که زیرساخت های اصولی و اساسی در آموزش و پرورش رنگ کهنگی ۷۰ ساله به خود گرفته است و گاهی با تغییر رییس جمهور کادر اداری این بخش از دولت هم رنگ عوض می کند و از بالا تا پایین حتی آبدارچی ها و سرایداران در مواردی هم با سفارش انتخاب می شوند.اینکه این مسئله چقدر صحت دارد شاید نیاز به راستی آزمایی داشته باشد اما با چند سوال از معلمان می توانند موضوع را به خوبی درک کرد و به حقیقتی تلخ رسید.

هنوز یک نظام هماهنگ خدمات پرداخت عادلانه ای در آموزش و پرورش به ویژه برای بازنشستگان فرهنگی وجود ندارد و بهانه برخی از مسئولان متولی آن است که تعداد معلمان زیاد است و نمی توانیم برای آنان برنامه ریزی جامعی داشته باشیم، سیستم نظام آموزش و پرورش برای رهایی از سیاسی بازی نیاز به یک انقلاب و تحولی زیربنایی دارد تا مشکلات صدر تا ذیل این وزارتخانه برطرف شود و همه خواسته ها و مطالبات معلمان در هر سطحی مطرح و راهکاری برای آن ارائه شود تا جایی که حتی اگر هم مدیرکل و یا مدیری بخواهد در ساماندهی معلمان با پیش زمینه ای سیاسی وارد شود جلوی اشتباهاتش قاطعانه گرفته شود.